تقیه نوح (قرآن)با آنکه انسان در مواردی می تواند تقیه کند ولی حضرت نوح علیه‌السّلام از تقیه کردن هنگام بیان آیات الهی خودداری کردند. ۱ - تقیه نکردن نوحتقیه نکردن نوح علیه‌السّلام از قوم مشرک خود به هنگام بیان آیات الهی برای آنان امری است که خداوند هم در قرآن به این موضوع اشاره کرده است در آنجا که می فرماید: واتل علیهم نبا نوح اذ قال لقومه یـقوم ان کان کبر علیکم مقامی وتذکیری بـایـت الله فعلی الله توکلت فاجمعوا امرکم وشرکاءکم ثم لا یکن امرکم علیکم غمة ثم اقضوا الی ولا تنظرون.سرگذشت نوح را بر آنها بخوان! در آن هنگام که به قوم خود گفت: «ای قوم من! اگر تذکّرات من نسبت به آیات الهی، بر شما سنگین (و غیر قابل تحمّل) است، (هر کار از دستتان ساخته است بکنید.) من بر خدا توکّل کرده‌ام! فکر خود، و قدرت معبودهایتان را جمع کنید؛ سپس هیچ چیز بر شما پوشیده نماند؛ (تمام جوانب کارتان را بنگرید؛) سپس به حیات من پایان دهید، و (لحظه‌ای) مهلتم ندهید! (امّا توانایی ندارید!) .این آیات اجمالى از داستان نوح (علیه السلام ) و رسولان بعد از آن جناب - تا زمان موسی و هارون (علیهمالسلام ) - را بیان نموده و به ذکر معامله اى که خداى سبحان با امتهائى که رسولان خود را تکذیب کردند، مى پردازد، و فرموده : که آن امتها را هلاک و مؤمنین به انبیاء را نجات داد. و غرض از بیان این سرگذشت اینست که اهل تکذیب ، از این امت عبرت بگیرند. ۱.۱ - گوشه‌اى از مبارزات نوحآيات فوق، آغازى است براى شرح قسمتى از تاريخ انبياء و سرگذشت اقوام پيشين، براى بيدارى مشرکان و گروه‌هاى مخالف. خداوند به پيامبرش دستور مى‌دهد: گفتارى را كه با مشركان داشت، با شرح تاريخ عبرت‌انگيز پيشينيان تكميل كند.نخست، سرگذشت «نوح» را عنوان كرده. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ قرآن،مرکز فرهنگ و معارف قرآن،برگرفته از مقاله «تقیه نوح» |